اینترنت رایگان یا اوترنت چیست ؟
سوال هایی که همیشه در ذهن کاربران کشورهایی که تحت سلطه بی چون و چرای چند شرکت مخابراتی هستند بویژه مردم ایران ! این است که چگونه میتوان از اینترنت رایگان برای پیشرفت و علم اندوزی بهره برد ! .
شرکتهای مخابراتی ایران با بسته و طرحهای توهین کننده مانند 60 مگابایت 900 تومان ! آن هم 30 مگ روز 30 مگ شب ! آن هم از 2 شب به بعد ! (مگر شب برای استراحت نیست ؟؟؟) جیب های خود را پر از پول می کنند و متاسفیم که هیچ نظارتی بر آنها نیست. بگذریم …
اوترنت “Outernet” طرحی از طرف شرکت ( MDIF (Media Development Investment Fund بود که در سال 1995 توسط یک بنیاد خیریه با هدف آموزشیعلمی برای کشورهای فقیر شروع به جمعآوری و قرار دادن محتوا اینترنت در ماهوارههای خود کرد.
طرح اوترنت یا اینترنت رایگان طرحی برای دسترسی رایگان همگانی به اطلاعات است که از طریق امواج ماهواره دریافت میشود. هم اکنون پایگاه اطلاعاتی بزرگی را در اختیار دارد که نسخه آزمایشی آن به زبان های انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی، آلمانی، چینی و عربی در دسترس است.
بیش از 60 درصد مردم جهان به اینترنت آزاد دسترسی ندارند و بخش عمدهای از 40 درصد باقی مانده نیز از دسترسی به اطلاعات آزاد محروم هستند. شرکت MDIF با توجه به نقش کاملا اثرگذار اینترنت در آگاهسازی مردم و کسب اطلاعات و رشد سطح علمی نشان از لزوم کار بر روی آزاد کردن هر چه بیشتر چرخش آزادانه اطلاعات دارد.
شرکتهای بزرگی مانند فیسبوک و گوگل نیز در راستای ارائه اینترنت نامحدود و بدون مرز خدمات زیادی انجام دادهاند مانند پروژه لون گوگل که بخاطر هزینه و انرژی زیاد این پروژهها تا کنون نتوانستهاند تبدیل به طرحی همهگیر در سراسر جهان شود.
بنیانگذاری شرکت غیرانتفاعی MDIF توسط ساسا ووچینیج و استوارت اوئرباک در نیویورک آمریکا از سال 1995 شروع به کار کرد. این شرکت بعد از سالها تلاش محتوای اینترنت را جمع آوری و روی ماهوارههای خود قرار داده تا بدین ترتیب همگان بتوانند از اینترنت رایگان ماهوارهای و خارج از فضا استفاده کنند . با این تفاوت که بستههای اعجاب آور و شگفت شرکتهای مخابراتی ایران که کاملا مشخص است کار کارشناسی زیادی برای متقاعد کردن کاربران روی آنها انجام شده را مشاهده میکنید و همی چند با بهت و حیرت به زمین خیره می شویم!!!
در تصویر بالا مشاهده می کنیم یک بسته اینترنت 200 مگابایتی 5 هزار تومان و یک بسته 4 گیگ که بیست برابر بسته قبلی است 13 هزار تومان ! در صورتی که اگر قیمتها واقعی باشند و هر 200 مگابایت ارزشش 5 هزار تومان داشته باشد, قیمت بسته اینترنت 4 گیگ می شود » 100 هزار تومان ! با این حساب و کتاب میفهمیم که هزینههای اعلام شده از طرف شرکتهای مخابراتی برای هر گیگ هیچکه کار کارشناسی نبوده بلکه کاملا مشخص است همینجوری !!!.
با آمدن پدیده ای به نام اوترنت عملا میتوان گفت امید به پایان دادن به این بازار دیکتاتوری شرکتهای مخابراتی نه در ایران بلکه در سراسر جهان به پایان خود نزدیکتر میشوند. شیوه کار اوترنت اینگونه است که اطلاعاتی را که جمعآوری کردهاند را روی سرورهای خود بارگذاری و با استفاده از ماهوارهها آنها را به هر کجای زمین ارسال میکنند.
برای دریافت اینترنت ماهوارهای رایگان نیاز به یک دیش ماهواره یا دریافت کننده این شرکت بنام لانترن که استوانهای کوچک است و قابلیت دریافت مستقیم اطلاعات را از ماهواره دارد و هر چند ساعت یکبار خود را آپدیت میکند. علاوه بر اینها، لانترن قابلیت شارژ خود را وقتی که استفاده از نیروی الکتریکی ممکن نیست و با استفاده از سلولهای خورشیدی که درون آن تعبیه شده نیز دارد. این دستگاه که لقب کتابخانه جیبی به خود گرفته است به راحتی قابل حمل است و در هر محیط و هر گونه شرایطی قابل استفاده است. قیمت این دریافتکننده صد دلار است.
درباره چرایی و چگونگی انتخاب اطلاعات موجود روی سرورهای اوترنت “اینترنت رایگان” هم ساز وکار جالبی وجود دارد. جدا از اطلاعات پایهای که تا کنون بر روی سرورهای این پروژه تعبیه شدهاند و بیشتر نتیجه همکاری شرکای اوترنت که قبلتر از آنها نام بردیم، هستند، این پروژه وبسایتی طراحی کرده است به نام «تخته سفید». در این سایت کاربران لینک اطلاعاتی را که به نظرشان باید روی سرورهای اوترنت قرار بگیرند را پیشنهاد میدهند و دیگر کاربران به هر یک از لینکهای پیشنهادی که دوست داشته باشند رای میدهند، لینکهایی که بیشترین رای را داشته باشند به ترتیب بر روی سرور قرار میگیرند و این طرح تا زمانی که تمام اطلاعات مورد نیاز همه افراد بر روی سرورها قرار گرفته باشد ادامه خواهد داشت.
از طرف این شرکت ارائه میشود است, و بعد به آسانی و سرعت بسیار بالا ( 200 مگابایت در روز ) اطلاعات را روی سیستمهای خانگی یا قابل حمل خود ذخیره کنید. همه گونه اطلاعات از فیلم, موسیقی, متن و کتاب را میتوان از این طریق دانلود و مطالعه کرد.
اوترنت به اسمهای متعددی مانند اینترنت رایگان، اینترنت خارج از جو، اینترنت ماهوارهای، اینترنت آزاد، اینترنت پر سرعت و بدون سانسور، وای فای پرسرعت و بدون سانسور معرفی شده است.
صاحبان این پروژه بزرگ معتقد هستند که بسیاری از بحرانهای دنیا ریشه در توسعه نایافتگی کشورهای جهان سوم دارد و به همین دلیل هدفش این است که در جوامع آفریقایی و فقیر به توسعه آموزش، تکنیکهای کشاورزی، گسترش مسائل بهداشتی و حل مشکل اشتغال بپردازد.
در حال حاضر اطلاعات در این پروژه به صورت یک طرفه به کاربران عرضه میشود اما به سرعت، برای دو سویه کردن تلاش میشود تا کاربران نیز بتوانند تولید محتوا کنند.
نقاط تحت پوشش اینترنت رایگان یا اوترنت بخشهایی از آمریکا، اروپا و خاورمیانه را مورد پوشش قرار میدهد و پیش بینی می شود 4 میلیارد نفر مشارکتکننده جدید وارد بازار جهانی شده و از اوترنت استفاده کنند.
در حال حاضر سایت های معتبری مانند » سایت ویکیپدیا, سیانان, بیبیسی که بیشتر مطالب خبری و آموزشی دارند را در گردآوری مطالب مناسب این پروژه یاری می دهند. بخش عمدهای از توسعه جهانی اوترنت مدیون همکاری بانک جهانی و موسسه آیرکس با آن است که حاصل این همکاری در دسترس قرار گرفتن اوترنت در بسیاری از نقاط دنیا از جمله امریکای شمالی، خاور میانه که طبیعتا ایران را نیز در برمیگیرد، شمال آفریقا و بخشهایی از آسیا است و این روند توسعه جغرافیایی به شدت و سرعت در حال رشد است به طوری که به عقیده مدیران این پروژه به زودی در جایجای کره زمین دیگر نقطهای نخواهد بود که از دسترسی به اوترنت باز بماند چه وسط صحرا و چه در میان اقیانوس.
از جمله استفادههای دیگر اوترنت “اینترنت رایگان” بهرهگیری از آن در زمانهای اضطراری و به ویژه رخدادهای طبیعی مانند سیل و زلزله است که در بسیاری مواقع دسترسی به اینترنت را برای مدتی با مشکل مواجه میسازند. با وجود اوترنت دیگر این مسئله هم جای نگرانی نخواهد داشت و در چنین مواقعی نیز دسترسی هیچ فردی به باقی دنیا قطع نخواهد شد.
اوترنت را نمی توان فیلتر کرد و بر روی آن نظارت داشت ! (لطفا بخوانید)
در کشورهایی که طرفدار سانسور شدید هستند مشکلات زیادی را با این تکنولوژی بدون کنترل دارند. ولی نباید به این فنآوریهای مفید با چشم بسته نگاه کرد که مردم باید چیزی را ببینند که ما میخواهیم !.
اینکه از وسیلهای میتوان خوب یا بد استفاده کرد امری بدیهی است. حتی آب که مایه حیات است میتواند باعث غرق شدن انسانها شود! ؛ و این به این معناست که نمیشود با مجبور کردن آدمها آنها را کنترل کرد. بلکه میبایست با برنامهریزی درست برای پرورش یک نسل که بدنبال یافتن خوبی و کمک کردن به انسانها و رشد کشور خویش هستند؛ این حق انتخاب را به آنها بدهیم تا خود تصمیم بگیرند.
ولی خوب در بیشتر کشورهایی که تحت سانسور شدید هستند, مردم را به سمت قوانین خود همسو میکنند ولی دریغ از آنکه با فیلتر کردن محتوا فقط باعث گسترش استفاده از ویپیان میشوند و این یعنی کسی که میخواهد در یوتیوب فیلم آموزشی نگاه کند با دسترسی به فیلتر شکن میتواند به سایتهای مستهجن مانند سایت پورن هم دسترسی بدون حد و مرز داشته باشد .
اگر با دیدگاه بدی به تکنولوژیها و همه چیز مانند ماشین, برق, گاز, بنزین, نفت و غیره که میتوانند باعث مرگ انسانها شوند نگاه کرد پس همه باید به دوران ماقبل تاریخ برگردیم ! .
بهتر است با برنامهریزی درست جامعهای بسازیم که جوانان آن با شوق و انرژی, خود را مشغول پیشرفت خود و کشورشان کنند و این یعنی اینکه حتی اگر فرد بخواهد وقت آن را ندارد که خود را درگیر مسائل خلاف اخلاقی کند!. ولی هر چه بیکاری در جامعه ما بیشتر میشود جوانان بیشتر به این سمت از احساسات کشیده میشوند و باعث صدمات بزرگی به چرخه نیروی کار و علمی کشور وارد میکنند. فقط میتوان گفت شرکت های مخابراتی که در کشور ایران هستند با نصف کردن حجم بستههای اینترنت خود به ساعت دو شب به بعد ! این زمینه را برای جوانان فراهم میکنند که انرژی آنها در این دوران بیکاری و کم درآمدی به سمت کارهایی برود که صرفا باعث تلف شدن وقت آنها و پر شدن جیب صاحبان این شرکتهای دیکتاتوری شود و امان که کسی به داد مردم نمیرسد !.
این فنآوری جدید از منظر فرصتها پیامدهایی را مانند گسترش و تعمیق سواد عمومی، تقویت تعاملات جهانی، دسترسی آسان و ارزان به منابع اطلاعاتی، کوتاه کردن فاصله زمانی و مکانی، تسهیل تحقق عدالت و برخورداری همگانی، هوشیاری اجتماعی و عمومی، بهرهمندی از ظرفیتهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی جهانی، به همراه دارند.
فیلتر شدن اوترنت “اینترنت رایگان” یا به بیان دیگر محدودیتآفرینی با امکانات و تجهیزات موجود در آن کارساز نیست. همچنین شبکهسازی مشابه اوترنت و یا فراهم آوردن زیرساختهای مناسب برای مقابله با آن، بسیار پرهزینه است که با توجه به شرایط اقتصادی کشور، شاید توجیه اقتصادی نداشته باشد.